ช่วงสองสามเดือนที่หายๆไปก็มัวแต่ไปทดลองทำกระดาษกรองกาแฟ จากผลิตภันฑ์กระดาษสาจากจังหวัดน่าน โดยได้คุณลุง วินิจ เจ้าของโรงงานรุ่นๆพ่อผมแถมยังจบจากมหาวิทยาลัยหอการค้ารุ่นแรกอีก เป็นผู้ที่ทดลองทำกระดาษหลายๆแบบ และขับรถไปกลับจังหวัดน่านกับแม่สายและกรุงเทพมหานคร อย่างไม่มีเหนื่อยเพื่อที่จะได้มาพูดคุยกันเพียงแค่ 20 นาทีตลอดสองเดือนมานี้ ผมเหนื่อยแทนแกจริงๆครับ ทั้งเคมีที่ใช้ต้องผ่านการตรวจสอบจาก FTA ว่าสามารถรับประทานได้แล้วยังต้องเอามาลองแล้วลองอีกว่าสามารถใช้ได้เหมือนกับของต่างประเทศหรือเปล่า ตอนนี้ไกล้จะเสร็จแล้วครับ ถ้าเรียบร้อยแล้วจะเอามาลงในบล็อกให้ชมอีกทีนะครับ ใครอยากได้ไปลองก็เมลมาครับแล้วผมจะส่งไปให้ อุดหนุนของไทยทำมั้งชาวบ้านจะได้มีงานทำ
ไม่ต้องไปซื้อต่างประเทศบ้างก็ดีครับ...ดื่มกาแฟคั่วบดหรือกาแฟสดอยู่ที่บ้านหรือที่ทำงานแค่มีกระดาษกรองก็ดื่มได้แล้วครับไม่ต้องยุ่งยาก ว่าต้องมีเครื่องชงเป็นหมื่นๆแสนๆ เสมอไปครับ แถมกาแฟก็อร่อยล้ำไม่เชื่อคุณลองไปหาซื้อชุด Coffee Dripper กับ กระดาษกรองมาซักชุดแล้วให้ร้านขายเมล็ดกาแฟบดให้ใหม่ๆแล้วเอาไปชงดื่มเองในอ๊อฟฟิต รับรองกลิ่นความหอมของกาแฟจะทำให้เพื่อนร่วมงานหิวกาแฟกันเพียบแล้วมาขอแจมกาแฟคุณแน่นอนเลยครับ ^_^ ....
อาทิตย์นี้อยู่อยู่กรุงเทพทั้งอาทิตย์ไม่มีอะไรทำเลยออกมาเล่นเนตในร้านสตาร์บัคทั้งวัน ไม่ที่่วิลล่ามาเก็ตซอยอารีย์ก็สาขาโรบินสันรัชดาซื้อชั่วโมงไวไฟของร้านแบบเหมาวันมาวันละสองร้อยห้าสิบบาทแพงมากๆ กินกาแฟไปอีกก็หลายแก้ว ที่ร้านผมเปิดไวเลสให้เล่นฟรีเลยเพียงพกคอมโน๊ตบุ๊คมาคนละตัวก็เล่นได้สบายไปอยู่ได้ทั้งวันขอเพียงสั่งกาแฟซักนิดก็ดีครับ นั่งอยู่สตารบัคเห็นบาริสต้าทำงานยุ่งๆเพราะลูกค้าวนเวียนเขาออกทั้งวันทำให้นึกถึงปิงปองน้องชายคนเชียงรายที่เคยแวะมาเที่ยวที่ร้านตอนที่ปิงปองเรียนและฝึกการเป็นบาริสต้ามือใหม่กับอาจารย์ปอ บาริสต้ามืออาชีพ ที่ออสเตรเลีย ตอนนี้ได้อ่านจากบทความในหนังสือพิมพ์ของคนไทยที่นั่นจากพ่อของปิงปองที่แวะเอามาให้ดูว่าปิงปองได้ทำงานร้านกาแฟชื้อดัง ที่อาคาร วอเตอร์เฮาส์ อาคารธุรกิจชื่อดังในซิดนีย์ และเป็นคนไทยที่ฝ่าด่านฝรั่งได้เข่าไปทำงานที่นั่นไปทำงานบาริสต้าประจำร้าน กว่าจะได้มาเห็นว่าต้องฝึกฝีมือและความอดทนเป็นอยางสูงหมดนมไปหลายร้อยแกลลอน กว่าจะได้เข้าไปทำงานกับพวกฝรั่งได้ ตอนนี้ปิงปองก็เลยได้เงินอาทิตย์ืละเกือบๆหนึ่งพันเหรียญออสเตรเลีย ทำกาแฟสนุกไปเลย เห็นบอกว่าจะถอยเครื่องชงกาแฟของ Lamazoco เร็วๆนี้ ไปซิดนีย์งวดนี้ก็ไม่พลาดแน่นอนครับ 
เพิ่งจะขับรถไปอำเภอ เชียงของออกมานอกเมือง 6 กิโลเมตร ทางไปเชียงแสน มาจากคำชวนของคุณ ต่อ และ คุณ หมวย สองสามีภรรยาชาวกรุงเทพที่ยอมทิ้งความวุ่นวายของเมืองกรุงมาอยู่แบบสงบๆที่เชียงราย ด้วยบ้านที่เต็มได้ด้วยความสูขและอบอุ่น บนภูเขาทั้งลูก ปลูกผักผลไม้ที่หลังบ้านไว้กินกันเอง ไปคราวนี้เพื่อที่จะไปดูเครื่องชงกาแฟที่คุณต่อซื้อและดูแนวทางการทำร้านกาแฟที่สองคนตั้งชื่อร้านแบบขำๆว่า กาแฟ ดอ'ช้าง นั่งชงและลองทำกาแฟ ทานข้าวหมูแดงเจ้าดังของเชียงของที่ทั้งสองท่านซื้อมาต้อนรับ กับกาแฟดำอร่อยๆ เอสเพรสโซ่หวานๆ จากตาน้ำธรรมชาติหลังบ้าน ที่คุณต่อได้โฆษณาไว้เมื่อเจอกันวันแรกว่าน้ำบ้านแกอร่อยมากๆ พอมาลองเออมันหวานจิงๆแฮะ แถมทำกาแฟแล้วออกมาอร่อยด้วย บวกบรรยากาศเนินหน้าบ้านเป็นแม่น้ำโขงมองเห็นฝั่งประเทศลาว เข้าไปอีก วันนั้นเวลาสี่ชั่วโมงที่อยู่ที่นั้น ผมมีความสุขจังที่ได้นั่งพูดคุยกับทั้งสองท่านดูจากการพูดคุยแล้วขอบอกตรงๆว่าทั้งสองท่านมีความสุขจริงๆที่ออกมาจากใจเลย ถ้าผมมีโอกาศได้พาแฟนมาดื่มกาแฟด้วยคงจะดีไม่น้อย ผมรับรองเลยว่าที่เชียงของร้านกาแฟ ดอ'ช้าง ที่กำลังจะเปิดนี้จะต้องโดนใจคนแวะแน่นอนครับ ไว้สร้างเสร็จเมื่อไหร่จะถ่ายรูปมาให้ชมกันนะครับ....
บทความ
